بررسی تکنیک های کدینگ و مدولاسیون تطبیقی در سیستم های مخابرات بی سیم

کدینگ و مدولاسیون تطبیقی (amc) روشی امیدبخش برای بهبود عملکرد طیفی سیستم های بی سیم چند ورودی و چند خروجی (mimo) در کانال های محوشدگی چند مسیره می باشد. در این پایان نامه روی فراهم کردن سیستم های کدینگ و مدولاسیون تطبیقی عملی جدیدی برای محیط های تک کاربره تمرکز می کنیم. اطلاعات حالت کانال (csi) در فرستنده برای تطبیق کردن نرخ ارسال یا بهره آنتن ها در سیستم چند آنتنه استفاده می شود. در تکنیک amc درستی و دقت اطلاعات حالت کانال، در فرستنده برای رسیدن به کیفیت مطلوبی از سرویس (qos) امری ضروری است که رسیدن به آن به دلیل محدود بودن فیدبک قابل دسترس، کاری دشوار می باشد. در ابتدا تکنیک mimo-amc که از کدهای بلوکی فضا-زمان متعامد (ostbc) در حضور فیدبک کامل، استفاده می کند بررسی شده است. سپس تکنیک amc را که از کدهای ترلیس فضا-زمان (sttc) به همراه مدولاسیون qam و psk تطبیقی استفاده می کند و از فیدبک کامل بهره می گیرد را پیشنهاد می نماییم. سرانجام با بدست آوردن مجموعه ای از آستانه های انتخابی سوئیچینگ، دو تکنیک amc بالا را در حضور فیدبک کامل مقایسه کرده، نشان می دهیم که کدامیک از لحاظ متوسط نرخ خطای بیت (ber) و متوسط گذردهی بهتر عمل می کند. از آنجا که در شرایط واقعی فرض در دسترس بودن دانش کاملی از کانال در گیرنده، غیر ممکن است، به همین دلیل تخمین پارامترهای کانال امری ضروری است. در قسمت آخر پایان نامه دو کد sttc و stbc را در شرایطی که از کانال تخمینی استفاده نماییم و csi کاملی در دسترس گیرنده نباشد و همینطور در شرایطی که در آن داده های ورودی همبستگی داشته باشند استفاده کرده و نشان می دهیم که کدهای sttc در این شرایط نیز بهتر عمل می کنند.